وبلاگ
جملات شرطی نوع اول، دوم و سوم در انگلیسی | گرامر
جملات شرطی (conditional sentences) در انگلیسی سه نوع هستند که ما به هر سه نوع در این پست خواهیم پرداخت.
یک جمله شرطی از دو بند تشکیل می شود؛ بند شرطی یا If Clause و بند نتیجه یا Main Clause
ترتیب قرار گرفتن این دو بند به شکل زیر است:
If clause, + Main clause
يا
Main clause + If clause (بدون کاما)
نوع اول از جملات شرطی واقعیت را بیان می کند (real conditionals) ولی دو نوع دیگر چیز های غیر واقعی را بیان می کنند (unreal conditionals).
جملات شرطی نوع اول (first conditional)
ما وقتی از این نوع از جملات شرطی استفاده می کنیم که بخواهیم در مورد چیز هایی که ممکن است در آینده اتفاق بیفتند صحبت کنیم.
ساختار:if + present simple, … will + infinitive
If it rains, I won’t go out
اگر باران ببارد من بیرون نمی روم
He will be late if the train is delayed
اگر قطار تاخیر داشته باشد او دیر خواهد کرد
*وقتی که می خواهیم در مورد حقایق (facts) صحبت کنیم بر خلاف مثال های قبل دیگر از will استفاده نمی کنیم. به این نوع جملات، جملات شرطی نوع صفر (zero conditional sentences) گفته می شود. به مثال زیر توجه کنید:
ساختار: if + present simple, … present simple
If you heat ice, it melts.
قطعا هر زمانی که یخ حرارت ببیند ذوب می شود. این یک حقیقت است و همانطور که دیدید در این نوع از جملات شرطی از will استفاه نکردیم.
چند مثال دیگر
we get water if we mix hydrogen and oxygen
ما اگر هیدروژن و اکسیژن را ترکیب کنیم آب بدست می آوریم
If people eat too much food, they get fat
اگر افراد بیش از حد غذا بخورند چاق می شوند
جملات شرطی نوع دوم (second conditional)
از این نوع از جملات شرطی که مربوط به زمان حال می شوند برای چیز هایی که تا حد زیادی غیر ممکن هستند استفاده می کنیم. در این جملات زمان (tense) افعال گذشته است (اگر فعل ما یک فعل بی قاعده باشد از شکل دوم آن یعنی past tense استفاده می کنیم) و در بند نتیجه از would استفاده می کنیم.
If I had enough money, I would visit 80 countries
اگر من به اندازه کافی پول داشتم 80 کشور را می دیدم
If I knew his name, I would tell you
اگر اسمش را می دانستم به تو می گفتم
نکته دیگر در این خصوص این است که اگر ما بخواهیم در موقعیت های رسمی از افعال to be استفاده کنیم باید برای ضمایر مفرد (مثل I, It, he و she) از فعل جمع were استفاده کرد (در انگلیسی عامیانه برای افعال مفرد از was استفاده می شود).
If I were you, I would tell my parents
اگر من به جای تو بودم به والدینم می گفتم
جملات شرطی نوع سوم (third conditional)
زمان در این نوع از جملات مربوط به گذشته است که برای تصور کردن نتیجه چیزی که در گذشته روی نداده است به کار می رود.
ساختار: if + past perfect, …would + have + past participle
If we had taken a taxi, we wouldn’t have missed the train
اگر تاکسی گرفته بودیم قطار را از دست نمی دادیم (ولی ما تاکسی نگرفتیم و قطار را هم از دست دادیم)
If I had found his address, I would have sent him an invitation
اگر آدرسش را پیدا می کردم دعوتش می کردم (ولی آدرس او را پیدا نکردم و دعوتش هم نکردم)
